پاییز اشعار

الا یا ایها الپاییز اشعارم، به نامت اقتدا کردم
تو را در بین هر مصرع به هر رنگی ادا کردم

به رنگ شعله های زرد و نارنجی، به رنگ سرخ گلگونی
خودم را و غزل را وشما را مبتلا کردم

نمود رقص، صدها برگ پاییزی به اشعارم
تو را با رنگی از رنگهای "قوچانی" آشنا کردم

میان باغ بی برگی که شاعر غرق ابهام است
خزان را، مهر را، آبان و آذر را صدا کردم

و اینک پادشاه فصل ها، پاییز را بنگر
ببین با طیف رقصانش چه ها کردی چه ها کردم

قلم لرزان و پای واژه ها در گیر این غوغا
به تقلیدش غزل را وارد سیر و سماع کردم

کمی چرخیدم و چرخاندم این الفاظ زیبا را
"الف" را جای جای قافیه در ماجرا کردم

سودای لیلی

اگر سودای لیلی بر سرت افتاده؛

مجنون شو

که هر شهری به صحرای جنون، دروازه ای دارد

درد قلم

قلم بنویس دردم را که در دل دردها دارم
قلم بنویس از حالم که امشب غصه ها دارم

قلم بنویس از عمرم که عمری خون دل خوردم
قلم بنویس درد دل چو دارم درد دل بسیار

https://telegram.me/Ghalam_bhooshangi

عقل و عشق

زبانم لال می ترسم به غیر از من یکی دیگر؛
یکی معقول تر
معشوق تر
کلا یکی بهتر

تو که میدانی از تو دل بریدن کار ماها نیست؛
چرا هر روز بهتر می شوی
هر روز زیباتر؟

یوسف و زلیخا

من که یوسف نشدم تا به عزیزی برسم
دلم اما هوس عشق زلیخا دارد ...