خستگان ناکام

میبرم این روزها نام تو را آرام تر
تا بمانم در شمار عاشقان گمنام تر

نیستی فرصت برای درددل کردن کم است
درد دل باشد برای دردهایی عام تر

درد اول دوری از آیینه و آیینگی ست
درد دوم درد دلهایی ازین هم خام تر

کاش گاهی هم به ما سر میزدی هرچند نیست
در میان خستگان از قلب ما ناکام تر

خشک شد لبهای ما با چند ندبه میرسی؟
جان مولا ، ساقی از دست تو شد این جام تر؟!

زیر لب ذکر تو را هر روز و هرشب گفته ام
گفتــه ای :‌ آرام تر ، آرام تر ، آرام تر!

کاسه شعر مرا از دست عشق انداختی
تکه ای را تر کن از سرچشمه الــهام، تر!

میرسی و انتخابی سخت خواهی کرد ، آه
بی گمان از عاشقانی بهتر و خوش نام تر

سهم ما ... شوق حضور و آبروی انتـظار
سهم عاشق های از گمنام هم گمنام تر!